Η εφηβεία είναι μια μοναδική και καθοριστική περίοδος στη ζωή κάθε ανθρώπου. Είναι η φάση όπου η παιδικότητα δίνει τη θέση της στην ενηλικίωση, γεμάτη ανακαλύψεις, προκλήσεις και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Όμως, πώς θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει αυτή τη φάση με μία μόνο λέξη; Ας δούμε λοιπόν την εφηβεία μέσα από τα μάτια εκείνων που τη ζουν.
Η εφηβεία είναι ένα δάσος. Ένα δάσος που μοιάζει απέραντο και αχανές, όμως σύντομα θα βγούμε από μέσα χωρίς καν να το αντιληφθούμε. Είναι πολύ πιθανό να χάσουμε τον δρόμο μας, όπως κάθε έφηβος συχνά διχάζεται, μπερδεύεται και πνίγεται στο χάος των σκέψεων του. Υπάρχει ένα μονοπάτι από το οποίο έχουν περάσει δισεκατομμύρια άνθρωποι. Κανένας όμως δεν μπορεί να σε προειδοποιήσει για όσα θα δεις. Παρόλο που όλοι έχουν διαβεί το μονοπάτι του δάσους, καλούμαστε να το περάσουμε σαν να είμαστε οι πρώτοι που διασχίζουμε την διαδρομή αυτή. Το δάσος της εφηβείας, όπως και τα δάση της φύσης, κρύβουν πολλές ευχάριστες εκπλήξεις αλλά και πολλούς κινδύνους. Έτσι και η εφηβεία είναι μία κρίσιμη περίοδος στην ζωή του ανθρώπου, η μεταβατική περίοδος από την παιδικότητα στην ενηλικίωση. Το βράδυ το όμορφο δάσος μοιάζει τρομακτικό και σχεδόν ακατόρθωτο να περάσεις από μέσα του χωρίς να τραυματιστείς και να βγεις με στίγματα και πληγές. Ωστόσο, όταν θα ξημερώσει η ομορφιά του δάσους δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο δάσος, με καμία άλλη περίοδο στην ανθρώπινη ζωή. Συνεπώς, η εφηβεία αποτελεί μία περίοδο χαοτική και περίπλοκη αλλά πάντα θα παραμένει μοναδική και συναρπαστική. Γι’ αυτό τον λόγο, όσοι διαβαίνουμε ακόμα το μεγάλο αυτό δάσος πρέπει να χαρούμε την ομορφιά του και ότι έχει να μας διδάξει η φύση του, ενώ όσοι έχουν διαβεί την διαδρομή του να θυμούνται με χαρά τον, τελικά, μικρό αυτόν περίπατο.
Αν μπορούσα να περιγράψω την εφηβεία με μια λέξη αυτή θα ήταν η εξέλιξη. Επιλεγώ αυτή την λέξη, διότι πιστεύω πως κάθε άνθρωπος στην εφηβεία εξελίσσεται. Για την ακρίβεια, κατά την άποψη μου, ένας άνθρωπος κατά την εφηβική περίοδο εξελίσσεται φεύγοντας από την παιδική φάση της ζωής και εισέρχεται σε μια πιο ενήλικη κατάσταση. Πρώτα απ’ όλα αυτό γίνεται διότι ο άνθρωπος κατά την εφηβεία ωριμάζει και σωματικά και ψυχικά και κατά το τέλος της εφηβείας ένας έφηβος θα πρέπει να είναι πλέον ένα λειτουργικό μέλος της κοινωνίας.
Είναι αναντίρρητο πως η εφηβεία αποτελεί την πιο σημαντική περίοδο στην ζωή των ανθρώπων στην οποία μπορούν να ανακαλύψουν διαφορετικές πλευρές του εαυτού τους. Η λέξη που περιγράφει την εφηβεία είναι η αλλαγή. Τα παιδιά εμφανίζουν πολυάριθμες αλλαγές στην συμπεριφορά τους και στον χαρακτήρα τους. Το φαινόμενο αυτό είναι λογικό, καθώς στην συγκεκριμένη περίπτωση διακρίνονται και βιολογικές αλλαγές, οι οποίες επηρεάζουν τους νέους. Αναλόγως τις αλλαγές αυτές χωρίζονται τα θετικά αποτελέσματα αλλά και τα αρνητικά. Στα θετικά αποτελέσματα ανήκει, αρχικά, η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Πιο συγκεκριμένα, αυτό συμβαίνει διότι αυξάνεται η περιέργεια και ο προβληματισμός για τον κόσμο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πληροφορούνται περισσότερο οι νέοι. Τα παιδιά, είναι ικανά να χρησιμοποιήσουν την λογική, εκφράζοντας την γνώμη τους χωρίς φόβο. Έχουν την δυνατότητα ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας με την λογική.
Ωστόσο, δεν μπορεί να παρακαμφθεί το γεγονός ότι υπάρχουν και αρνητικά αποτελέσματα από την αλλαγή της εφηβείας. Κυριαρχούν έντονα συναισθήματα εξαιτίας των δύσκολων καταστάσεων (περισσότερες υποχρεώσεις και απαιτήσεις), με επικρατέστερα τον θυμό και την στεναχώρια. Αυξάνεται το άγχος, το οποίο καταστρέφει τους νέους και επηρεάζει την καθημερινή τους ζωή. Για τους παραπάνω λόγους η λέξη «αλλαγή» αντικατοπτρίζει την εφηβεία.
Αν μπορούσα να περιγράψω την εφηβεία με μια μόνο λέξη θα ήταν η μεταβολή, διότι είναι μια περίοδος συνεχούς αλλαγής, τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής. Είναι το στάδιο κατά το οποίο κάποιος αφήνει πίσω την παιδική του αθωότητα και αναζητά την ταυτότητα του μέσα από ανατροπές, αμφισβητήσεις και νέες εμπειρίες. Όπως μια κάμπια που γίνεται πεταλούδα, έτσι και ο έφηβος περνά από φάσεις ανασφάλειας, ανακαλύψεων και προσαρμογών μέχρι να φτάσει στην ενηλικίωση. Οι σχέσεις με τους γονείς αλλάζουν, οι φιλίες γίνονται πιο βαθιές ή πιο περίπλοκες, και η ανάγκη για ανεξαρτησία συγκρούεται με την ανασφάλεια του αγνώστου.
Αν μπορούσα να περιγράψω την εφηβεία με μια μόνο λέξη θα ήταν η μεταβολή, διότι είναι μια περίοδος συνεχούς αλλαγής, τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής. Είναι το στάδιο κατά το οποίο κάποιος αφήνει πίσω την παιδική του αθωότητα και αναζητά την ταυτότητα του μέσα από ανατροπές, αμφισβητήσεις και νέες εμπειρίες. Όπως μια κάμπια που γίνεται πεταλούδα, έτσι και ο έφηβος περνά από φάσεις ανασφάλειας, ανακαλύψεων και προσαρμογών μέχρι να φτάσει στην ενηλικίωση. Οι σχέσεις με τους γονείς αλλάζουν, οι φιλίες γίνονται πιο βαθιές ή πιο περίπλοκες, και η ανάγκη για ανεξαρτησία συγκρούεται με την ανασφάλεια του αγνώστου.
Αν περιέγραφα την εφηβεία με μία λέξη θα ήταν το χάος. Είναι μια μεταβατική περίοδος στην οποία κάθε παιδί αλλάζει όχι μόνο σε εμφάνιση αλλά και ψυχικά γιατί η εφηβεία είναι γνωστή κυρίως επειδή κυριαρχούν έντονα συναισθήματα. Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν την εφηβεία τη θεωρώ ως χάος, γιατί πέρα από τις εξωτερικές αλλαγές, άμα δεν υπάρχει σωστή υποστήριξη το παιδί μπορεί είτε να πάρει τον λάθος ‘’δρόμο‘’ είτε να χαθεί στο μεγάλο αυτό πλήθος συναισθημάτων.