Κατά την έναρξη της εφηβείας βιώνουμε μια αλλαγή ταυτότητας. Την πρώτη στη ζωή μας. Αυτή η αλλαγή είναι ξαφνική και γι’αυτό μας επηρεάζει τόσο. Τη μια στιγμή είμαστε παιδιά και μέσα σε διάστημα μερικών μηνών κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και έχουμε αλλάξει. Από παιδιά που είμασταν έχουμε αρχίσει και γινόμαστε ενήλικες.

  Το σώμα μας αλλάζει, τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας επίσης, η σεξουαλική επιθυμία ξυπνά, και μέσα σε όλα αυτά βιώνουμε συναισθήματα πρωτόγνωρα. Αισθανόμαστε πολλές φορές ότι οι γύρω μας δε μας καταλαβαίνουν, απομονωνόμαστε, θέλουμε την ανεξαρτησία μας, θέλουμε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα και προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε.

  Οι γονείς μας πολλές φορές δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν αυτή μας την αλλαγή και προσπαθούν να μας περιορίσουν. Το κάνουν από αγάπη και φόβο όμως…σκεφτείτε ότι πριν λίγους μήνες είχαν ένα παιδάκι που το προστάτευαν και τώρα αυτό το παιδάκι θέλει να μάθει τον κόσμο, να δοκιμάσει νέα πράγματα, να βγει μόνο του με τους φίλους του και να γίνει ανεξάρτητο. Είναι προκλητικό και από τις δύο πλευρές, όμως είναι απλά μια μεταβατική περίοδος και αυτό που χρειάζεται είναι επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών προκείμενου να κατανοήσει ο καθένας την πλευρά του άλλου.

  Συζητήστε με τους γονεί σας, μη φεύγετε μακριά τους. Εξηγήστε τους τα συναισθήματά σας, τους φόβους σας και τις αλλαγές που βιώνετε. Να ξέρετε ότι ο ρόλος των γονιών σας είναι να σας οδηγήσουν με ασφάλεια από την παιδική σας ηλικία στην ενηλικίωση και να είναι δίπλα σας σε ότι χρειαστείτε. 
Μπορείτε να τους εμπιστευτείτε…κι έτσι θα σας εμπιστευτούν κι εκείνοι.